بلاگ ساعد - یادگیری بی پایان

یکی از مشتریان ما در صنعت کابینت و دکوراسیون صنایع چوبی ستاک است. مدیر این مجموعه یک جوان خوشفکر و فعال است. به گفته وی اکثر اقوام و نزدیکان ایشان دارای پیشه کارمندی هستند و زمانی که تصمیم می گیرد وارد کسب و کار آزاد شود به شدت مورد سرزنش اطرافیان قرار می گیرد. اما این سرزنش ها نمی تواند مانع از عزم راسخ ایشان برای توانمندی شود. از صفر صفر شروع می کند. وی می گوید : ” پدرم همیشه مرا نصیحت می کرد که اگر می خواهی در کاری موفق شوی یا باید درسش را خوانده باشی و یا اینکه تجربه آن کار را داشته باشی، و من راه دوم را انتخاب کردم.” برای کسب تجربه سختی های زیادی را متحمل می شود. پس از کسب مهارتهای اولیه، جمعی از دوستان را به همکاری دعوت می کند. همه در ابتدا با علاقه مندی همراه می شوند اما زمانی که صحبت از سرمایه گذاری می شود همگی جا می زنند و وی به ناچار به تنهایی به راه خود ادامه می دهد. پس از گذشت چند سال به بسیاری از خواسته ها خود جامه عمل می پوشاند و اکنون به عنوان یک کارآفرین توانسته است چندین شغل برای تعدادی جوان جویای نام ایجاد نماید. به عقیده ما ایشان یکی از انسانهای موفقی است که بدون ترس از قضاوت دیگران حرکت کرده و برکت را از خداوند متعال دریافت نموده است. یکی از جملات ایشان چند وقتی است که ذهن من را به خود مشغول کرده است و به زعم ما می تواند منبع یادگیری باشد. وی می گوید : “من زمانیکه کسب و کار خود را شروع کردم اصلاً به فکر تولید درآمد و کسب پول نبودم بلکه فقط به این فکر می کردم که کاری را که انجام می دهم به بهترین نحو صورت گیرد تا کاملاً رضایت مشتری را برآورده نماید. معتقدم همین تفکر باعث پیشرفت ما شده است.”

آشنایی ما با شرکت محترم رهوار و مدیران آن به زمانی بر می گردد که ما مشتری آنها بودیم (و هستیم). پس از راه اندازی آسانسور برای ما، قراردادی به منظور سرویس و نگهداری آسانسور بین ما و رهوار منعقد گردید. ماهها گذشت و ما با دریافت مبالغ شارژ ماهیانه از ساکنین مجتمع، مبالغ مورد توافق را به رهوار پرداخت می کردیم. آن زمان قراردادها در برنامه word تایپ می شد و پس از پرینت به امضا طرفین قرارداد می­ رسید. همچنین رسیدهای پرداخت با استفاده از فرمهایی که از قبل چاپ شده بود توسط امور مالی و با خودکار تکمیل و به پرداخت کننده ارائه می شد. چیزی که از آن روزهای رهوار یادم هست سررسیدهایی بود که هر کدام یک نقش را بازی می کرد. یکی برای ثبت و ضبط اطلاعات مشتریان و پرداختهای آنها، یکی برای نگهداری اطلاعات چکهای دریافتی و پرداختی، یکی برای …

مثلاً در سررسید مشتریان، صفحه ای برای هر مشتری در نظر گرفته شده بود. در آن صفحه مبلغ و تاریخ قرارداد نوشته شده و به ازای هر پرداخت مشتری یک سطر به آن اضافه می شد. البته با توجه به اینکه من طرف قرارداد برای فروش و نصب آسانسور نبودم دقیقاً یادم نیست که برای قراردادهای فروش و نصب چه عملیاتی صورت می گرفت.

حساب و کتاب پرسنل و سرویسکاران و نیز فروشندگان در فایلهای excel نگهداری می شد. به عنوان مثال فایلی برای پرسنل در نظرگرفته شده بود که هر صفحه (sheet) مربوط به یکی از پرسنل بود و انتهای هر ماه سطری به عنوان حقوق به آن اضافه می شد و به نوعی بستانکاری پرسنل بود. به ازای هر پرداخت نیز سطر دیگری اضافه می گردید. در این فایلها فرمولی تعریف کرده بودند که میزان بستانکاری را مشخص میکرد.

یک روز که برای پرداخت مبلغ شارژ به رهوار مراجعه کرده بودم پس از پرداخت مبلغ مورد نظر، طبق معمول مبلغ، در سررسید مربوطه ثبت و رسید پرداخت نیز همانطور که گفته بودم ارائه گردید. من که رهوار را شایسته بهترین می دانستم با خود اندیشیدم که چرا شرکتی به این بزرگی با داشتن صدها مشتری باید چنین فرآیندی را طی کند. از آنها پرسیدم که چرا از کامپیوتر و نرم افزار برای ثبت اطلاعات و ارائه رسید استفاده نمی کنند که پاسخی که دریافت کردم متحیر کننده بود.

آنها گفتند که ما تاکنون نرم افزاری را که بتواند پاسخگوی کارهایمان باشد را نیافته ایم. البته در ابتدا گمان می کردم که نرم افزاری برای شرکتهای آسانسور وجود دارد و شاید ناشناخته باشد اما جستجوی بیشتر نشان داد که به جز چند شرکت که نرم افزارهای ناقصی در این زمینه طراحی کرده و ساخته اند واقعاً نرم افزار جامعی در این حوزه وجود ندارد.

در مراجعه بعدی به آنها گفتم که اگر بخواهید می توانیم نرم افزاری مطابق با خواسته شما بسازیم. البته آنها شاید ابتدا فکر کردند که ما مزاح می کنیم اما ما مصمم بودیم چنین کاری را انجام دهیم. پس از اینکه موافقت آنها جلب شد، تحلیل ما شروع شد. از تمامی فرمهای کاغذی نمونه ای تهیه کردیم و نیازهای و خواسته ها را شناسایی و مکتوب نمودیم. طرح اولیه و به عبارتی نمونه اولیه (prototype) تهیه گردید و به رویت آنها رسید. و این شروعی بود بر ساخت نرم افزار آسانسور ساعد حساب.

ادامه دارد …