کایزن (Kaizen) یک واژه ژاپنی به معنای "بهبود مستمر" است و به فلسفه‌ای اشاره دارد که بر بهبود تدریجی و مستمر فرآیندها، محصولات و خدمات تأکید دارد. این روش در دهه 1950 در ژاپن و به ویژه در صنعت خودرو، به‌ویژه توسط شرکت تویوتا، توسعه یافت و به یکی از اصول کلیدی مدیریت کیفیت تبدیل شد.
روش کایزن پس از جنگ جهانی دوم به عنوان بخشی از تلاش‌های ژاپن برای بازسازی اقتصاد و صنعت خود آغاز شد. این رویکرد بر اساس ایده‌های مدیریت کیفیت جامع (TQM) و فلسفه‌های مدیریتی دیگر شکل گرفت و به سرعت در صنایع مختلف گسترش یافت.
